Skóra naczyniowa to problem pojawiający się u kobiet i mężczyzn w różnym wieku. Częściej dotyczy pań, a także osób z I i II fototypem skóry (jasne karnacje). Wiąże się z pojawiającym się czasowo lub występującymi stale zmianami rumieniowymi na twarzy, szyi i dekolcie, takimi jak plamy naczyniowe i teleangiektazje (rozszerzone naczynia krwionośne). Cera naczyniowa jest zwykle nadwrażliwa, często doświadcza uczucia pieczenia, mrowienia, kłucia i nieprzyjemnego ściągnięcia.
Rozszerzenie naczyń mikrokrążenia skórnego pojawia się głównie w tzw. okolicach rumieniowych ciała, czyli właśnie na twarzy, szyi, dekolcie i w górnej części klatki piersiowej. Układ naczyniowy skóry ma stosunkową dużą liczbę naczyń, a w tych rejonach ciała, gdzie naskórek jest cieńszy (w wymienionych okolicach), naczynia te są płycej zlokalizowane. Te czynniki sprawiają, że okolice rumieniowe mają większe predyspozycje do napadowego rumienia.
Naczynia skórne w obszarze twarzy są bogato unerwione. Dzięki temu tzw. gra naczyniowa (reakcja naczyń na bodźce) jest szczególnie aktywna. Wewnątrzpochodne (pochodzące z naszego organizmu) czynniki rozszerzające naczynia to zwykle neuropeptydy i mediatory zapalne, czyli substancje uwalniane do skóry wskutek działania bodźców drażniących. Ponadto w mechanizmie reaktywności cery naczyniowej znaczenie odgrywają zaburzenia struktury tkanki, która buduje nasze naczynia skórne. Jeżeli ściany naczyń nie są prawidłowo zbudowane, naczynia nadmiernie się rozszerzają, co prowadzi do powstawania teleangiektazji i trwałego rumienia. Kiedy w takich rozszerzonych naczyniach zalega odtlenowana krew (bo w nieprawidłowo reagującym naczyniu zaburzony jest jej przepływ), dochodzi do rozwoju stanów zapalnych - krostek, grudek i zwłóknień. A takie zmiany świadczą już o rozwoju trądziku różowatego.
